Dromen najagen
Brengt dat ons werkelijk geluk?
Met enige regelmaat lees of hoor ik ergens hoe geweldig het is om je dromen na te jagen. Mensen wensen hun kinderen dat toe en doen het zelf. Dromen najagen.
Wat je aandacht geeft
Dromen najagen klinkt alsof je jacht zou moeten maken op iets dat er nu nog niet is.
Je jaagt omdat je het echt héél graag wil hebben of bereiken. En, ook zo’n mooie uitdrukking: ‘Alles wat je aandacht geeft groeit’, dus ga je dóór met jagen net zolang tot je droom werkelijkheid is geworden. Ongeacht wat het je kost op welke manier dan ook.
Toch lijkt mij dat deze manier van denken jou en mij geen goed doet.
En nu de andere kant.
Alles wat je per se niet wil in je leven wijs je krachtig af.
Je hebt absoluut geen zin in pijnlijke toestanden en ellende. Mocht iets van dien aard je leven binnen sluipen dan zal je er alles aan doen om het af te wijzen, te negeren of te onderdrukken. Je geeft alléén aandacht aan alles wat je wél wil in je leven.
Je beseft niet dat de pijn die je wilt vermijden en de afwijzing ervan ontzettend veel aandacht van je vergt.
Zowel het jagen op geluk als het onderdrukken van pijn zorgt voor strijd in je leven.
Onderscheid maken tussen iets wat goed en niet goed is, zorgt voor lijden.
Zonder dat je het beseft werken begeerte en afkeer als vergif in je bewustzijn. Je hebt er echt geen idee van en begrijpt dan ook niet waar je klachten vandaan komen.
‘Als ik binnenkort mijn bedrijf heb verkocht zal ik dat vast in mijn lijf voelen. Dan kan het écht gaan ontspannen.’ hoorde ik laatst. De droom is volbracht, nu nog even van de fysieke klachten af ;-)
Hoe dan wel?
‘We zijn hier om wakker te worden uit de illusie van afgescheidenheid’, zegt Thich Nhat Hanh (Boeddhistisch monnik en leraar).
We zijn vergeten dat alles met alles verbonden is.
Als je dit leest kun je de verbinding met mij voelen, kun je even mij worden zelfs.
Het gaat er niet om die verbinding groter of kleiner te maken. Het gaat om de realisatie dat de verbinding er is.
Verbinding is overal aanwezig. In jezelf, met anderen, met de natuur.
Doe je mee….nu?
Zit ontspannen rechtop. Je kruin is omhoog, je kin een klein beetje naar binnen.
Wordt stil…
Volg met aandacht je ademhaling.
Wees stil…
Voel de verbinding van je in- en uitademing…
Stel je voor hoe je adem alle cellen in je lichaam verzorgt en er verbinding is tussen al je organen…
Verbind je met alles wie je ooit bent geweest en nog zult zijn in je leven…
Verbind je met de mensen om je heen, met de mensen uit je straat, je stad of dorp…
Laat je aandacht uitgaan naar de aarde… het heelal… het universum.
Ervaar de Eenheid, Liefde….
Breng de aandacht weer terug en
laat het Licht van het universum diep naar binnen schijnen.
Je bent helemaal in harmonie en één.
Het gaat er niet om met je aandacht iets te vergroten. Het gaat om de realisatie dat je verbinding (met de ander) kunt ervaren. Waar je ook bent. Wat je ook doet. Je bent niet alleen.
Een eerder schrijfsel van mij hierover is te lezen in het blog: In verbinding