Buigen voor vrede

Geweld is zichtbaar in onze samenleving. Het is ook heel dichtbij. Geweld is namelijk aanwezig in ieder van ons.

Ook woorden kunnen kogels zijn. En om kogels met kogels te beantwoorden, daar komt geen vrede van.

Wanneer iemand jou pijn doet ben je meestal geneigd vanuit gekwetstheid daarop te reageren. Je probeert de ander voor diens gedrag te straffen en pijn te doen omdat je vindt dat de ander schuldig is aan jouw pijn. De ander negeren kan zo’n straf zijn. Je hoopt zelf een beter gevoel te krijgen en troost te vinden in het idee dat nu de ander lijdt. Terwijl je diep van binnen weet dat het niet werkt, dat het kinderachtig is, is het heel moeilijk om dit gedrag te stoppen. Het uiteindelijke gevolg van dit gedrag is meer ongeluk, meer geweld en meer oorlog.

Wanneer je moeilijkheden hebt met iemand, kun je er zeker van zijn dat je daar allebei pijn aan ervaart. Je voelt je alléén met je pijn en je ziet die ander als los van jou, als iemand die jou niet begrijpt. Je voelt je echt anders dan de ander en de ander voelt dat net zo. Ieder op je eigen eiland.

Echter. Realiseer je dat ook jij in staat bent een vredestichter te zijn! Hoe moeilijk het op sommige momenten ook lijkt, je hebt werkelijk álles in je om in plaats van kogels, bloemen te werpen. Waar geweld is, is liefde nodig. Waar moeilijkheden zijn is aandacht nodig. Je kunt aan de oppervlakte niet alles zien. Het is nodig de ander met een open vizier tegemoet te treden en jouw aandacht te schenken. Met intens en medelevend luisteren kun je wonderen verrichten. Door een ander het beste te wensen, zal je zelf het beste ontvangen.
Laat je trots varen en buig voor de Liefde.

Lees ook eens dit schrijfsel