Stel je voor dat je ergens middenin de natuur voor een rivier staat en je wilt naar de overkant. In de verste verte is er geen brug te bekennen. Er is wél genoeg materiaal om een vlot te bouwen. Je gaat aan de slag en bouwt een vlot.

Ideaal om op deze manier de overkant te bereiken.
Omdat je veel tijd en energie hebt besteed aan het maken van het vlot, wil je dit meenemen. Je weet maar nooit of je het nóg eens nodig hebt. Is het handig om met een vlot op je rug te lopen? Niet echt, dat blijkt al snel. Het vlot heeft je naar de overkant gebracht en daarna laat je het achter je. Logisch….toch?!

Uitgesleten pad
In ons leven bouwen we vele malen vlotten om van de ene plek naar de andere over te steken. Iedereen die ik ken, mezelf inclusief, heeft ‘vlotten’ gebouwd in het leven. Zo’n vlot kun je zien als een ervaring. Ervaringen op basis waarvan je tegenwoordige situaties bekijkt en beoordeelt. Al je ervaringen brengen je ergens. En dat is gaaf! En tegelijkertijd zicht beperkend. Want op basis van je ervaring denk je te weten hoe iets zit, ontwikkel je overtuigingen. Het maakt je minder open om iets nieuws écht te zien. Gewoon omdat je de ervaring met je meedraagt en niet achter je hebt gelaten.

Ervaringen zorgen voor een referentiekader waarmee je de wereld voor jezelf omlijnd. Je sjouwt het overal en altijd met je mee, zonder het in de gaten te hebben. Het ‘vlot’ wordt een wegenkaart voor jezelf. Aan bepaald soort ervaringen kleven bepaald soort gedachten, bepaald soort gevoelens. En net als een pad dat vaak belopen wordt sporen nalaat in de natuur, zo zal een innerlijk uitgesleten pad, sporen nalaten in jou. Niet alleen in je geest. Je lijf laat feilloos uitgesleten paadjes zien. Dit kan zijn door spierspanning, de blos op je wangen, pijn in je buik. En soms is het best vaag, moeilijk traceerbaar waar nu precies jouw uitgesleten paadje ligt.

Zicht openen
Hoe kun je nu, na al je ervaringen in je leven, helemaal open staan zonder vooringenomenheid?
Dat lijkt een onmogelijke opgave. En toch is dat niet zo.

1. Ontspan! Neem dagelijks wat tijd voor jezelf en ontspan. Om je hele lichaam te voelen, te ervaren, kun je in gedachten van boven naar beneden (of andersom) je hele lichaam langs gaan met je aandacht. De overgang van bezigheden naar ontspannen zitten of liggen is vaak best groot. Door in gedachten je lichaam te ‘scannen’ geef je de geest tijd om tot rust te komen en je lichaam raakt meer ontspannen.
2. Adem! Als je zo zit of ligt kun je volgen hoe je ademhaling verloopt in je lijf. Waar voel je beweging? Is dat in je borst? In je buik? In je rug misschien? Volg met je aandacht de beweging van je lijf.
3. Wees open! Wanneer je zo zit of ligt en ademt, observeer bij jezelf of er nog ergens in je lijf spieren in meer of mindere mate aangespannen zijn. Wees hierin open en nieuwsgierig naar jezelf. Kun je de spanning laten gaan?
4. Doe niets! Uiteindelijk zit of lig je zó dat niets doen helpt om je zicht te openen. Laat je verrassen. Wanneer je een blaadje onderin een emmer water naar boven wilt halen door in de emmer te roeren lukt het niet. Juist door niets te doen komt het blaadje boven drijven. Zo kun je ook inzicht verkrijgen: door niets te doen.