Over geluk gesproken
Wat is geluk?
Ik ken mensen die wonen op een manier waar een ander alleen van kan dromen en zich tegelijkertijd niet gelukkig voelen. Die in beslag worden genomen door het onderhoud van huis en tuin en daardoor het gevoel hebben dat de tijd voorbij gaat zonder te kunnen genieten.
Ik ken ook een vrouw, zij is mijn oudste vriendin zeg ik altijd (98), die geluk uitstraalt. Zij heeft haar zelfstandigheid, haar vrij kunnen gaan en staan waar ze wil, moeten opgeven omdat haar fysieke gezondheid dat niet meer toelaat. Ik zie haar als een wijze vrouw. Zij weet wat het betekent om te gaan met verlies en met pijn. En daardoor kan zij ook gelukkig zijn. Of misschien moet ik juist zeggen dat ze er vrij van is. Vrij van het idee dat ze gelukkig moet zijn. En dat ze zich juist dáárdoor gelukkig voelt. In het begin vond ze het bepaald niet gemakkelijk om op te geven wat haar zo lief was. Het contact met haar buurtjes. Zelfstandig boodschapjes doen en koken. De buurtjes zijn haar buren niet meer. En koken mag ze niet zelf waar ze nu woont.
Ik merk dat mensen graag bij haar komen. Dat geldt voor mezelf ook. Ze houdt je namelijk op een bepaalde manier niet vast. Ze laat je totaal vrij in het contact. Dat bewonder ik enorm in haar. Ik vind haar een natuurtalent om geluk te brengen in het leven. Ze brengt mij echt geluk. Alleen al wanneer ik aan haar denk.
Niet iedereen hoeft een natuurtalent te zijn. Misschien kun je wél iets van haar leren. En dan raad ik je aan om te oefenen met het volgende:
- Is er een plek in je lichaam waar jij vast houdt, waar (spier) spanning zit?
- Heb je enig idee waar dat aan gelinkt is?
- Is er iets dat in je leven speelt wat je eigenlijk helemaal niet wilt?
- Of speelt er juist iets wat je héél graag zou willen en er nu niet is?
- Kun je stoppen met vasthouden? (van je gedachten en ook in je lijf)
- Merk op wat er gebeurt wanneer je (er) niet meer (aan) vasthoudt.
- Herhaal deze oefening regelmatig :-)
Als je stopt met vasthouden, hoef je niet los te laten. Dan laat het jóu los!